نحوه مصرف گل ماهور(خرگوشک)
گل ماهور که با نام‌های دُرماهى و زرماهى نیز شناخته می شود، گیاهی است با گل‌های طلایی و متعلق به تیره‌ی خرگوشک با ارتفاعی که گاهی به اندازه یک انسان می‌رسد. معروفیت درمانی این گیاه، بیشتر مربوط به تأثیر آن در معالجهء سرماخوردگی، آنژین و برونشیت است.دوران گل دهی و زمان برداشت آن‌ها خرداد تا شهریور است. قسمت‌های مورد استفاده گل ماهور گل‌ها، برگ‌ها و گاهی ریشه ها است.
می‌توان مقداری از گل‌های تازه یا خشک این گیاه را بعد از دم کردن در یک لیتر آب، صاف کرد و روزانه، 3 تا 4 فنجان نوشید. جوشانده‌ی آن، بیشتر جهت استعمال خارجی تهیه می‌شود. در مورد سرماخوردگی، گرد را می‌توان به صورت انفیه به بینی کشید و همچنین می‌توان گیاه را به مدت یک هفته، در نیم لیتر روغن زیتون یا روغن بادام شیرین و نیم لیتر الکل قرار داده و به جهت مداوای رماتیسم و سرماخوردگی به صورت استعمال خارجی به کار برد.
شربت
25 گرم گل و 50 گرم شکر را در یک لیتر شیر بجوشانید، صاف کنید و در موارد سرفه مزمن و هر نوع ناراحتی ریوی یا سینه ای روزانه 6 قاشق از این شربت را بنوشید.
استعمال غیر خوراکی
اگر چند برگ گل ماهور را در شیر بجوشانید له شده آن به صورت ضماد بر روی کورک و انواع زخم‌های جلدی قرار دهید، تأثیر مفیدی می‌گذارد و نیز حمام آن‌ها برای مداوای اولسرها و بواسیر استفاده می‌شود.
موارد مصرف در زیبایی
چند برگ تازه گل ماهور را در شیر بپزید و به صورت مرهم روی پوست قرار دهید. بسیاری از ناراحتی‌های خاص پوست‌های خشک و شکننده با این مرهم برطرف می‌شوند. از گل‌های گل ماهور رنگ زردی به دست می‌آید که بانوان روم باستان از آن برای رنگ کردن موهای خود از آن استفاده می‌کردند.