نحوه ی مصرف انجبار

گیاهی است پایا ساقه‌اش صاف و ساده بیش از یک متر ارتفاع که‌ریزوم‌هایی بزرگ، پیچدار و انشعابی دارد. برگهای قاعده آن بزرگ و نیزه‌ای است.برگهایش در بالا سبز و در زیر کدر و کرکدار است. برگهای زیرین دمبرگ درازی داردبیضوی پهن و نوک تیز و در انتهای روی دمبرگ به‌صورت بال درمی‌آید. سایر برگها بی‌پایه‌اند. گلها به رنگ گلی یا صورتی کمرنگ با گل پوش منفرد است و پرچمها ازبیرون دیده می‌شود. در ماه خرداد تا تیر گل می‌دهد.

طرز استفاده انجبار

این دارو جهت قطع خونریزی از اعضاء بدن بخصوص افرادیکه از شش آنان خونریزی می شود مفید بوده و قاطع خون می باشد. ضمناً قاطع اسهال های مزمن و صفراوی است و چنانچه در نقطه ای از بدن مقداری گوشت بدن کنده شده باشد برای رویانیدن گوشت مقدار یک مثقال از آنرا میجوشانند و با مقداری قند یا شکر می خورند و مقداری نیز از آب جوشانیده گیاه در عضو میمالند، جهت رویانیدن گوشت بسیار مفید و مجرب است و می توان عرق این دارو را اخذ و از آن استفاده نمود. مقدار خوراک از عرق آن پنج گرم و از عصاره آن چهار گرم و از برگ آن اگر مصرف شد مقدار بیست گرم است از پودر ریشه آن ۵ گرم.  داروسازان قدیم پوست ریشه انجبار را میجوشانیده و عصاره حاصل را به حد غلظت در میاورده سپس آنرا بصورت حب هایی کرده و در زیر سرپوش شیشه ای و در آفتاب خشک میکرده اند و به نام حب انجار به بیماران می داده اند. این حب سرخ و یاقوتی رنگ است و مصرف درمانی فراوانی دارد.