نحوه ی مصرف انجبار
گیاهی است پایا ساقهاش صاف و ساده بیش از یک متر ارتفاع کهریزومهایی بزرگ، پیچدار و انشعابی دارد. برگهای قاعده آن بزرگ و نیزهای است.برگهایش در بالا سبز و در زیر کدر و کرکدار است. برگهای زیرین دمبرگ درازی داردبیضوی پهن و نوک تیز و در انتهای روی دمبرگ بهصورت بال درمیآید. سایر برگها بیپایهاند. گلها به رنگ گلی یا صورتی کمرنگ با گل پوش منفرد است و پرچمها ازبیرون دیده میشود. در ماه خرداد تا تیر گل میدهد.
این دارو جهت قطع خونریزی از اعضاء بدن بخصوص افرادیکه از شش آنان خونریزی می شود مفید بوده و قاطع خون می باشد. ضمناً قاطع اسهال های مزمن و صفراوی است و چنانچه در نقطه ای از بدن مقداری گوشت بدن کنده شده باشد برای رویانیدن گوشت مقدار یک مثقال از آنرا میجوشانند و با مقداری قند یا شکر می خورند و مقداری نیز از آب جوشانیده گیاه در عضو میمالند، جهت رویانیدن گوشت بسیار مفید و مجرب است و می توان عرق این دارو را اخذ و از آن استفاده نمود. مقدار خوراک از عرق آن پنج گرم و از عصاره آن چهار گرم و از برگ آن اگر مصرف شد مقدار بیست گرم است از پودر ریشه آن ۵ گرم. داروسازان قدیم پوست ریشه انجبار را میجوشانیده و عصاره حاصل را به حد غلظت در میاورده سپس آنرا بصورت حب هایی کرده و در زیر سرپوش شیشه ای و در آفتاب خشک میکرده اند و به نام حب انجار به بیماران می داده اند. این حب سرخ و یاقوتی رنگ است و مصرف درمانی فراوانی دارد.