نحوه ی مصرف غاز یاغی

*غازیاغی به زبان ترکی یعنی پای غاز . نوعی از آن در کوههای لرستان میروید و به «پای زاغان» معروف است. شایان ذکر است که به آن غازپا نیز گفته می شود و در کردستان به آن پاغازه می گویند

این گیاه خودرو بوده و تا کنون اهلی نشده است . از تیره اسفناجیان بوده ، دارای برگهای مثلثی سر نیزه ای با دو گوشه در پایین می باشد . ساقه خوشه هایش بی برگ و درشت و حاوی دانه های قهوه ای براق است . ارتفاع آن به 20 الی 30 سانتیمتر میرسد . اندام خوراکی آن برگ گیاه است

طرز استفاده غاز یاغی

ساقه خوشه هایش بی برگ و درشت و حاوی دانه های قهوه ای براق است . ارتفاع آن به 20 الی 30 سانتیمتر میرسد . اندام خوراکی آن برگ گیاه است .
1- برگ و ساقه های آن به سبب داشتن ویتامین ث زیاد برای تصفیه خون ، رقیق شدن خون و جلوگیری از فساد لثه استفاده می شود
2- بذر آن دارای هورمون های گیاهی بوده و ترشحات داخلی را تقسیم می کند
3- باد شکن ضد عفونی کننده و ادرار آور است
5- ضماد بذر آن باز کنندۀ زخمها و پاک کنندۀ جای آنهاست
6- برای درمان بیماری برص(لکه های سفید پوست) غازیاغی بسیار مؤثر خواهد بود.
7- طبیعت آن گرم بوده و در بعضی از نقاط ایران مردم آن را با سبزیجات دیگر مصرف می کنند و گاهی نیز با آن کوکو تهیه می کنند
8- غازیاغی خنک ، اشتها آور ، ملیّن و ادرار آور می باشد
9- اگر برگهای تازه غازیاغی را بکوبند و روی محل گزیدگی حشرات بگذارند ، سوزش نیش و گزیدگی را برطرف می کند
10- غرغره کردن شیره برگ تازه غازیاغی در موقع گلودرد های سخت مفید است.