درمان زخم ها با گیاه بی تی راخ

معرفی کامل گیاه بی تی راخ:

بی تی راخ، گیاهی است به ارتفاع ۶۰ تا ۱۵۰ سانتی متر، که دارای ساقه بالا رونده، و چهار گوش با لبه های تیز می باشد. برگ های آن، ساقه ای و بلند بوده، که حاشیه و رگبرگ میانی آنها خارهای کوچک دارد. برگ ها در چرخه های ۶ تا ۸ تایی قرار داشته، سرنیزه ای و نوک مدور با رأس خار مانند می باشند.

گل های این گیاه شامل چندین گل کوچک سفید یا سبز می باشد.

از بخش های هوایی جمع آوری شده در فصل گلدهی (خشک شده)، بخشهای هوایی گل دار (تازه) و گیاه کامل (تازه یا خشک شده) برای مصارف دارویی استفاده می شود.

محل رویش گیاه بی تی راخ:

این گیاه در سراسر اروپا، آسيا، آمریکای شمالی و جنوبی و همچنین در جنوب شرقی ایران یافت می شود.

ترکیبات گیاه بی تی راخ:

ترکیبات این گیاه شامل مونوترپن های ایریدوییدی مانند آسپرولوزید. آلکالوییدهای بنزیل ایزوکینولینی از قبیل پروتوپین. و آلکالوییدهای بتا – کربولینی همچون هارمین. آلکالوییدهای کینازولینی است.

اثرات و خواص درمانی گیاه بی تی راخ:

از این گیاه به صورت داخلی و خارجی برای درمان زخم ها، غدد چرکی، غده های ایجاد شده در پستان، جوش های پوست، همچنین برای دفع و ممانعت از تشکیل سنگ های مجاری ادراری و نیز برای درمان استسقاء، نزله مثانه و احتباس ادرار (ischuria)، استفاده می شود.

در طب چینی از این گیاه برای درمان صدمات داخلی و خارجی، اختلالات مجاری آوران ادرار و خون شاشی استفاده می شود.

در طب سنتی، این گیاه به نام های «حشيشه الافعی» و «بلسکی» خوانده می شود، و طبع آن گرم و خشک می باشد.

چکاندن عصاره گیاه مذکور در درمان گوش درد مفید است. و ضماد کردن گیاه به همراه پیه کهنه، خنازیر را تحلیل می برد.

روش مصرف:

از عصاره های الکلی این گیاه، جهت مصارف موضعی و از شیره و چای آن جهت مصارف خوراکی استفاده می شود.

در صورت استفاده از آن به عنوان چای، ۴ قاشق چایخوری (معادل ۳/ ۳ تا ۴ /۴ گرم) از گیاه را به ۲ لیوان آب داغ اضافه کنید و در طول روز به صورت جرعه جرعه میل کنید.

عوارض جانبی و هشدارها:

تاکنون هیچ گونه عارضه جانبی مضر و خطرناک ناشی از مصرف صحیح و اندازه گیاه مذکور مشاهده نشده

است.