معرفی گیاه شاه تره
معرفی کامل گیاه شاه تره:
شاه تره، گیاهی است به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتی متر. که دارای ساقه ای باریک، افراشته، گوشه دار، توخالی، منشعب، بدون کرک و همانند برگ ها به رنگ سبز مایل به آبی است. برگ های آن متناوب بوده، و بخش های سه شانه ای دارند.
گل های این گیاه دارای دمگلی کوتاه بوده، که درون خوشه های افراشته، متراکم، انتهایی و متقابل با برگها قرار دارد.
میوه که در فصل گل دهی ظاهر می شود فندقه مانند، کروی و سبز رنگ بوده، که در پهلوها مختصر فشرده و در رأس واجد یک نوک کوتاه می باشد.
گیاه شاه تره دارای مزه تلخ و شور میباشد.
از بخش های هوایی گیاه (به صورت خشک شده) و بخشهای هوایی و گل دار گیاه (به صورت تازه) به عنوان مصارف دارویی استفاده می شود.
محل رویش گیاه شاه تره:
این گیاه بومی مناطق مدیترانه ای تا شمال آفریقا، تمام اروپا و سیبری بوده، که به آمریکای شمالی و جنوبی نیز وارد شده است. در ایران ممکن است در برخی نقاط ایران به صورت کاشته شده موجود باشد.
ترکیبات گیاه شاه تره:
این گیاه شامل آلکالوییدهای ایزوکینولینی که برخی از آنها شامل آلکالوییدهای پروتوبر برینی یعنی ترکیباتی از قبیل اسکولرین، آلکالوییدهای پروتوپینی، یعنی ترکیباتی مانند پروتوپین (آلکالویید عمده)، آلكالوئیدهای متعلق به دسته اسپیرو بنزیل ایزوکینولین ها یعنی ترکیباتی همچون فوماریسین، فوماریلین و بالاخره آلکالوییدهای ایندنوبنز از پینی یعنی ترکیباتی مانند فوماریتین و فوماروفين می باشند. فلاونوییدهایی از قبیل روتين. اسیدهای آلی مانند فوماریک اسید. و مشتقات هیدروکسی سینامیک اسید از قبیل کافئويل مالیک اسید است.
اثرات و خواص درمانی شاه تره:
این گیاه روی مجاری صفراوی و ناحیه گوارشی اثر ضد اسپاسم خفیف داشته، بر ترشح صفرا اثر دوگانه (کاهنده و افزاینده میزان ترشح ) دارد.
از این گیاه برای درمان ناراحتی های توأم با اسپاسم کیسه صفرا، مجاری صفراوی و نیز ناحيه گوارشی استفاده می گردد .
در طب سنتی گیاه مزبور برای درمان بیماری های پوستی، یبوست، التهاب مثانه، تصلب شرایین، روماتیسم، ورم مفاصل و نیز به عنوان تصفیه کننده خون، کاهنده قند خون و درمان عفونت به کار برده می شود.
در طب سنتی طبع این گیاه گرم و خشک است. مدر، مقوی معده، گشاینده گرفتگی های کبد، نرم کننده مزاج، تصفیه کننده خون، مقوی کبد و مفید در درمان خارش و گرمی است.
از این گیاه همچنین برای درمان اگزمای مزمن توام با خارش که ناشی از بیماری های کبدی است، استفاده می شود.
روش مصرف:
از گیاه خرد شده و فرآورده های آن جهت مصارف خوراکی استفاده می شود.
جهت تهیه دم کرده می بایست آب جوش را به ۲ تا ۳ گرم از گیاه افزود، و پس از ۲۰ دقیقه آن را صاف کرد. و روزانه ۶ گرم از گیاه می بایست مصرف شود.
برای درمان بیماری های کیسه صفرا نیز باید نیم ساعت پیش از هر وعده غذا، یک فنجان از دم کرده گیاه را به صورت گرم میل نمود.
عوارض جانبی و هشدارها:
تاکنون هیچ گونه عارضه جانبی مضر و خطرناک ناشی از مصرف صحیح و اندازه گیاه مذکور مشاهده نشده
است.