معرفی گل برفی

معرفی کامل گیاه گل برفی:

گل برفی، گیاهی است پیازدار که ارتفاع آن ۱۰ تا ۲۵ سانتی متر می باشد. این گیاه دارای تنها دو عدد برگ است. و قلوه ای موم مانند به رنگ سبز مایل به آبی دارند. برگ داخلی خطی بوده، برگ خارجی به شکل غلافی باز و برگ داخلی به شکل غلافی بسته است. پیاز آن کروی تا بیضوی شکل می باشد.

گل های این گیاه به صورت منفرد، استکانی و آویخته بوده، که دارای دمگلی دراز می باشند و کوتاه تر از برگ های قلاب مانند هستند. میوه آن کپسولی شکل و به رنگ سبز مایل به زرد می باشد.اندام مزبور ابتدا گوشتی است، سپس در بهار سال بعد باز می شود. دانه ها بیضوی شکل بوده که دارای یک پوسته غشایی نازک و زایده ای باریک و شاخ مانند است.

اگر چه اندام دارویی گیاه، مورد بحث می باشد لیکن به اعتقاد برخی اندام دارویی گیاه مزبور پیازان است.

محل رویش گل برفی:

این گیاه بومی سوئیس و اتریش و نیز برخی نواحی جنوب اروپا می باشد. هرچند در برخی از دیگر نواحی اروپا از قبیل بلغارستان و کشورهای مستقل مشترک المنافع نیز پراکنش یافته است.

ترکیبات گل برفی:

ترکیبات این گیاه شامل آلکالوییدهای آماریلیداسه که خود شامل گالانتامین، همان تامین، نارو دین، نیو الیدین، هیپ استرین، لیکورین، نیوالین، نارسی کلارین و پره تاز تین طیف آلکالوییدهای گیاه تا حد زیادی وابسته به واریته های آن می باشد.

الکتین ها اثرات این گیاه سمی است.

اثرات و خواص درمانی گل برفی:

در گذشته گیاه مزبور به دلیل داشتن الکالویید گالانتامین، به عنوان نوعی مهار گر رقابتی کولین استراز به کار برده می شد. از این رو استفاده از این آلکالویید جدا شده برای دکوراره کردن (dccurarization) مرتبط با داروهای بیهوش کننده امکان پذیر بود. به طوری که از آن برای درمان آنونی پس از جراحی دستگاه گوارشی و مثانه و نیز ضعف عضلانی (my asthenia) و سایر موارد استفاده می شود.

اثرات سایر آلکالوییدهای موجود در این گیاه شامل آثاری از قبیل مهار رشد ویروس، مهار تومور، آثار اینوتروپیک مثبت و کرونوتروپیک منفی و همچنین محرک دستگاه تنفسی است.

مدت ها است که از این گیاه استفاده نمی شود. در گذشته گیاه مزبور برای درمان دردهای عضلانی، میوپاتی، علائم ناشی پلی نوروپاتی، نوریت، میلیت و صدمات ستون مهره ها و همچنین مداوای آتونی پس از جراحی روده، معده و مثانه به کار برده می شد.

علاوه بر آن جهت اعمال بیهوشی، درمان ترومبوز و ترومبوآمبولی، آب سیاه (به ندرت) و آلزایمر استفاده می گردید.

عوارض جانبی و هشدارها:

این گیاه سمی است. مصرف خوراکی آن موجب بروز علائم مسمومیتی مشابه با علائم مسمومیت ناشی از فیزوستیگمین می شود که شامل اسهال، قولنج و استفراغ می باشد (فعالیت آنزیم استیل کولین استراز توسط گالانتامین مهار می شود).